Wie we zijn
Een familiebedrijf met een berg aan ervaring!
Marèse
Door een ongeluk met een paard werd Marese in plaats van hulpverlener, hulpvrager. Deze gebeurtenis heeft haar gevormd naar de hulpverlener die ze nu is.
“Ik ben jarenlang als activiteitenbegeleidster werkzaam geweest in een verpleeghuis. In mijn vrije tijd vormden paarden en de prestatiegerichte tak van de paardensport mijn uitdaging. In 2005 bracht deze hobby een grote omkeer in mijn leven, omdat ik een ernstig ongeluk met een paard kreeg.
Door het ongeluk kwam ik aan de andere kant van de zorg terecht. Als hulpvrager kreeg ik inzicht in de manier van werken van hulpverleners. Wat me vooral opviel is dat er vaak maar één manier van kijken en werken lijkt te zijn. Er wordt eenzijdig besloten wat goed voor een cliënt is, zonder de cliënt daarbij te betrekken. Voor mij persoonlijk is de regie houden van je eigen proces heel belangrijk gebleken. Dat geef ik door aan mijn eigen organisatie. Samen met een bewoner kijken naar wat mogelijk is om de gestelde doelen te bereiken of problemen op te lossen.
Tijdens mijn genezingsproces was mijn paard het lichtpunt waar ik me door liet leiden. Het heeft mij heel erg geholpen om er weer bovenop te komen. Deze ervaring wilde ik graag met anderen delen. Daarom heb ik me omgeschoold tot coach met paarden. Ik ben blij dat we met paardencoaching bewoners kunnen begeleiden. Dieren hebben van kinds af aan mijn interesse gehad omdat dieren niet oordelen en altijd oprecht zijn. Daar kunnen we als mens veel van leren.”
Heino
Als teamleider kwam Heino steeds verder van de werkvloer af te staan en begon hij het werken met cliënten te missen. Dit leidde uiteindelijk tot een nieuwe uitdaging: een zorgboerderij.
“Voetbal was mijn grootste passie maar in alle beroepskeuzetesten scoorde de zorg altijd hoog. Uiteindelijk ben ik in 1992 begonnen met een in service-opleiding voor ziekenverzorging. Op allerlei afdelingen ben ik werkzaam geweest. Ik heb gewerkt met jonge mensen die een chronische ziekte hadden en ook met dementerende ouderen. Uiteindelijk heb ik mijn diploma behaald in 1995. Tijdens de laatste jaren van mijn carrière in de verpleging kwam ik terecht op een afdeling voor mensen met gedragsproblemen. Ik merkte dat ik de psyche van de mens heel interessant vind. Na mijn opleiding als verpleegkundige ben ik in 2004 dan ook gaan werken binnen de GGzE. Daar werd ik uiteindelijk teamcoördinator van een afdeling voor ouderen. Deze functie heb ik tot 2010 uitgeoefend. Ik merkte dat ik verder van de werkvloer af kwam te staan en ik begon het directe contact met mensen te missen. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging.
Die uitdaging vond ik in het werken met kinderen en jeugd op de Catamaran bij de GZzE. Kinderen en jeugd is een zware doelgroep waarbij je veel kunt bereiken als je de juiste manier van omgaan hebt gevonden. Dat motiveerde mij enorm.
Ik ontmoette Marèse, we werden verliefd en kregen een relatie. In de praktijk was het nog niet zo gemakkelijk met een samengesteld gezin van 6 kinderen en 2 (stief-)ouders in een hoekwoning. We kochten een boerderij met veel grond en konden zo ook onze gemeenschappelijke droom met de Weievensehoeve uit laten komen.”
Hoe het begon
“Omdat we allebei veel ervaring hebben in de zorg en we onszelf steeds willen ontwikkelen, ontstonden er ideeën om een zorgboerderij te beginnen. Een eigen bedrijf waarin we samen en op onze eigen manier konden werken.
Kleinschaligheid staat bij ons hoog in het vaandel. Door onze werkervaring in grote instellingen weten we dat echt contact maken, aandacht hebben voor de ander en warmte geven de basis is voor goede hulpverlening.”
“Onze basishouding is stimulerend door positieve ondersteuning en aanmoediging. Respect en acceptatie zijn de belangrijkste, steeds terugkerende begrippen. We geven duidelijk grenzen aan bij onze bewoners, maar er wordt zo min mogelijk de strijd aangegaan.
De bewoners mogen er zijn, zijn zoals ze zijn, met hun eigen ‘aardigheden’.”
“Ieder persoon mag zichzelf zijn. Met hun problemen en bagage. Onze kracht is dat we van het positieve uitgaan, hoe klein ook. Wij willen een mooie ervaring meegeven aan de bewoners die bij ons komen. Hun aandacht en warmte geven, naast een plek om ergens te mogen zijn, kan helpen om de juiste keuzes in hun verdere leven te maken.”
“Omdat we allebei veel ervaring hebben in de zorg en we onszelf steeds willen ontwikkelen, ontstonden er ideeën om een zorgboerderij te beginnen. Een eigen bedrijf waarin we samen en op onze eigen manier konden werken.
Kleinschaligheid staat bij ons hoog in het vaandel. Door onze werkervaring in grote instellingen weten we dat echt contact maken, aandacht hebben voor de ander en warmte geven de basis is voor goede hulpverlening.”
“Onze basishouding is stimulerend door positieve ondersteuning en aanmoediging. Respect en acceptatie zijn de belangrijkste, steeds terugkerende begrippen. We geven duidelijk grenzen aan bij onze bewoners, maar er wordt zo min mogelijk de strijd aangegaan.
De bewoners mogen er zijn, zijn zoals ze zijn, met hun eigen ‘aardigheden’.”
“Ieder persoon mag zichzelf zijn. Met hun problemen en bagage. Onze kracht is dat we van het positieve uitgaan, hoe klein ook. Wij willen een mooie ervaring meegeven aan de bewoners die bij ons komen. Hun aandacht en warmte geven, naast een plek om ergens te mogen zijn, kan helpen om de juiste keuzes in hun verdere leven te maken.”
Coach mij en ik zal leren.
Daag mij uit en ik zal groeien.
Geloof in mij en ik zal bloeien.
Onze visie en missie
Onze visie gaat uit van de ‘Groei en bloei’-gedachte. Vanwege omstandigheden kan het zijn dat iemand een tijdje geen ruimte heeft gehad om zichzelf verder te ontwikkelen. De Weievenshoeve voorziet eerst in de basisbehoeften en -voorwaarden om vervolgens ruimte te geven aan de bewoner om te groeien en bloeien.
Onze missie is om zoveel mogelijk bewoners te begeleiden naar zelfstandigheid volgens de ‘Groei en bloei’-gedachte.